Opis: Solo miseria e poi... è semper così: Reżyseria: Bruno Pischiutta. „Solo Miseria e poi... e' Semper Cosi'.” (Tylko bieda, a potem... zawsze tak jest.) to pełnometrażowy film dokumentalny o opuszczonej wiosce: Costalunga. W 1971 roku autor Bruno Pischiutta odkrył wieś opuszczoną przez wszystkich mieszkańców po drugiej wojnie światowej. Wioska była położona na wzgórzu we Friuli (północne Włochy), 25 km od Udine i składała się z około 25 domów, które były nadal w rozsądnym stanie. Jedyna droga dojazdowa do wsi została zbudowana przez wojsko włoskie w 1968 roku. Drzwi opuszczonych domów były zamknięte. Wieś otoczona była pięknym krajobrazem. Zaintrygowany i ciekawy historii wioski oraz historii jej dawnych mieszkańców, Bruno Pischiutta postanowił otworzyć drzwi domów i zwiedzić ich wnętrza. To, co zastał w tych domach, było niesamowite: między innymi znajdowały się tam bagaże wypełnione bardzo starymi dokumentami, opisującymi spisaną historię właścicieli domów i ich rodzin. W jednym z domów znalazł ławkę szkolną dla dziecka; później odkrył, że stał w domu wiejskiego nauczyciela. Wszystkie domy zostały zbudowane około 100 lat wcześniej. W wyniku rozmów przeprowadzonych z mieszkańcami pobliskiej wioski Faedis, położonej około 9 km od Costalunga i położonej u podnóża wzgórza, autor odkrył, że kamienie użyte do budowy domów w opuszczonej wiosce zostały przywiezione jeden po drugim z Faedis. . Społeczność, która zbudowała Costalungę, żyła tam w pokoju i harmonii przez 70 lat, a potem, po drugiej wojnie światowej, wszyscy musieli opuścić swoje domy i wyemigrować do różnych części świata (Europa, Kanada, USA, itp.), żeby przeżyć.